«Πες συγγνώμη», λέμε στα παιδιά μας όταν αρπάζουν το παιχνίδι κάποιου, χτυπούν τον αδελφό τους ή κάνουν κάποια παρόμοια πράξη, καθώς μαθαίνουν να σέβονται τα υπάρχοντα και τα σώματα των άλλων.

Και εκεί, συνήθως, τελειώνει η συνομιλία, με λίγη ή καθόλου συζήτηση για το τι συνέβη, για το τι ήταν επώδυνο για τον άλλον, για το τι θα χρειάζεται να κάνει το παιδί τώρα, και τι θα μπορούσε να έχει γίνει αλλιώς.

«Συγγνώμη!»

Μία πραγματική συγγνώμη πρέπει να περιέχει την αληθινή αναγνώριση ότι έγινε λάθος. Και αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο: σε κανέναν δεν αρέσει να παραδέχεται ένα λάθος… Για να απενοχοποιήσουμε τη συγγνώμη, πρέπει, αρχικά, να προσέξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε στα λάθη των παιδιών.

«Πώς να βοηθήσω το παιδί;»

Το πρώτο βήμα είναι να δώσουμε χρόνο στο παιδί να ηρεμήσει, ώστε να είναι σε θέση να μας ακούσει. Δεν είναι, λοιπόν, καλή ιδέα να φωνάξετε: «Σταμάτα να τρέχεις και επίστρεψε το παιχνίδι στον φίλο σου αμέσως!». Θα ήταν προτιμότερο να πούμε κάτι, όπως «Αν δοκιμάσεις να ζητήσεις να μοιραστείτε το παιχνίδι, ίσως καταφέρετε να παίξετε καλύτερα μαζί, χωρίς τα συναισθήματα του φίλου σου να πληγωθούν».

Στη συνέχεια, όταν το παιδί σας είναι πιο ήρεμο, μπορείτε να αντιμετωπίσετε αυτό που συνέβη: «Τι ένιωσες πριν πάρεις το παιχνίδι του φίλου σου; Ίσως αισθάνθηκες ζήλια για το παιχνίδι του φίλου». Όποιος και αν είναι ο λόγος, καλό είναι να κάνουμε ξεκάθαρο στα παιδιά ότι το λάθος έγκειται στην αντίδρασή τους, και όχι στα συναισθήματά τους.

Μόλις το παιδί κατανοήσει περισσότερα για τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του, είναι καιρός να του μιλήσουμε για το πώς ένιωσε το άλλο άτομο. Θα μπορούσατε να του ζητήσετε να ξανασκεφτεί και να θυμηθεί πώς θα ένιωθε σε αντίστοιχη περίπτωση.

Θα μπορούσατε, επίσης, να λύσετε το πρόβλημα ρωτώντας το παιδί σας τι θα μπορούσε να κάνει εναλλακτικά.

Το να δείχνουμε στα παιδιά ότι τα λάθη είναι ευκαιρίες για να στοχαστούν και να μάθουν μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουν τα λάθη και να καταπολεμήσουν την ενστικτώδη άμυνα. Θυμηθείτε: όταν αγκαλιάζουμε τα λάθη, δίνουμε χώρο στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης. Ας μη μεγαλώσουμε ενήλικες που αποφεύγουν τα άβολα συναισθήματα.

Πρώτη δημοσίευση του άρθρου στο kidsproject.gr

Διάβασε επίσης: Ενσυναίσθηση: Σχολικό μάθημα στη Δανία!

Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.