Πολύ συχνά γονείς λένε ότι, πλέον, κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους. Δε δίνουν καμία σημασία στον εαυτό τους, διότι ενδιαφέρονται, πρωτίστως, για τα παιδιά τους και μετά γι’ αυτούς. Σε πολλούς, από τη στιγμή που έγιναν γονείς, άλλαξε όλη η ζωή τους, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία σχέση με αυτό που ήταν πριν. Όμως, όλοι αυτοί οι ρόλοι του πριν πού μπορεί να πήγαν; Ο συντροφικός ρόλος σε ποια θέση βρίσκεται μετά τη γέννηση ενός παιδιού; Η σχέση;
Παραμέληση της συντροφικής σχέσης
Πολλά ζευγάρια στις μέρες μας παραμελούν τη σχέση τους, παραμελούν τον σύντροφό τους, διότι δεν έχουν χρόνο, δεν προλαβαίνουν ή δεν έχει, πια, σημασία γι’ αυτούς, καθώς η ανατροφή των παιδιών είναι η πρώτη προτεραιότητα. Ξεχνούν, όμως, μία πολύ βασική παράμετρο: μέσα από τη στάση αυτή, ουσιαστικά, παραμελούν τον ίδιο τους τον εαυτό ή, τουλάχιστον, ένα πολύ σημαντικό μέρος του, το οποίο συνδέεται με αποθέματα και δυνάμεις βοηθητικές.
Διάκριση ανάμεσα στη συντροφική σχέση και στη σχέση με τα παιδιά
Η σχέση του ζευγαριού με το παιδί (ή τα παιδιά) είναι πάντα μία εξωσυζυγική σχέση. Όχι μία ενδο-συζυγική. Είναι μία σχέση έξω από το ζευγάρι. Το παιδί (ή τα παιδιά) είναι τα τρίτα πρόσωπα στη σχέση του ζευγαριού. Είναι μία σχέση που έχει ο καθένας (πατέρας) και η κάθε μία (μητέρα) εκτός από τη σχέση του με τη/τον σύντροφό του/της. Και έτσι πρέπει κανείς να τη θεωρεί και να την αντιμετωπίζει.
Διαφορετικό το ζευγάρι, διαφορετική η οικογένεια, και διαφορετική η σχέση των γονιών με τα παιδιά τους.
Τα παιδιά το ξέρουν, ή καλύτερα το νιώθουν, ότι η σχέση σας μαζί τους είναι εξωσυζυγική, και προσπαθούν να μπουν ανάμεσα στο ζευγάρι. Όπως κάθε εξωσυζυγική σχέση που σέβεται τον εαυτό της… μπαίνει στο κρεβάτι ανάμεσα στο ζευγάρι, αγκαλιάζει επιδεικτικά τον έναν γονιό, προσπαθεί να κατακτήσει τον έναν (ίσως τον κάθε έναν κάθε φορά), προσπαθεί να διασπάσει τη σχέση των δύο (όχι να τη διαλύσει, να τη διασπάσει). «Τη διάλυση της σχέσης του ”επίσημου” ζευγαριού, τις περισσότερες φορές, δεν τη θέλει. Ούτε η ”κανονική” εξωσυζυγική σχέση τη θέλει, αντίθετα με ό,τι λέγεται και ακούγεται συνήθως…»
Τα δύο κομμάτια της σχέσης ενός ζευγαριού
Η σχέση ενός ζευγαριού περιέχει δύο κομμάτια. Το ερωτικό και το συντροφικό. Τις ερωτικές σχέσεις και τις συντροφικές σχέσεις. Και οι δύο είναι αναγκαίες. Και οι δύο συνυπάρχουν. Η μία χρειάζεται την άλλη. Οι ερωτικές και οι συντροφικές σχέσεις είναι ο πιο ισχυρός δεσμός.
Τι γίνεται, όμως, όταν η σχέση δεν πάει καλά; Όταν υπάρχουν συγκρούσεις; Όταν έρχεται το διαζύγιο; Η κρίση στις ερωτικές σχέσεις είναι δοκιμές μήπως υπάρχουν ακόμη κάποιες δυνατότητες γι’ αυτούς τους δύο. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις αποτελούν λύση. Η πιο συχνή «εξωσυζυγική» σχέση είναι κάποιου με τα παιδιά του. Πρέπει να είναι εξωσυζυγική. Ποτέ συζυγική. Πρέπει να υπάρχει διάκριση της συζυγικής σχέσης από τη σχέση με τα παιδιά.
Συγκρούσεις γονιών και παιδιά
Τα παιδιά δεν είναι κακό να παρευρίσκονται στις συγκρούσεις των γονιών, αρκεί να είναι ξεκάθαρο ότι η σύγκρουση αφορά στο ζευγάρι και όχι στα παιδιά. Τα περισσότερα παιδιά, δυστυχώς, νιώθουν ότι συμμετέχουν στον γάμο των γονιών τους. Το ζητούμενο είναι η απόσταση. «Παιδί μου, αυτό που συμβαίνει μεταξύ της μαμάς και του μπαμπά δε σε αφορά. Είναι δικό μας».
Χωρισμός και απότιση τιμής στον πρώην σύντροφο
Στον χωρισμό το μεγάλο θέμα είναι το θέμα της απότισης τιμής στον πρώην σύντροφο, στον εαυτό μου και στην απόφασή μου να ζήσω μαζί του. Υποτιμώντας δε χωρίζεις. Η υποτίμηση είναι διαδικασία μη χωρισμού. Τα κακά αισθήματα για τον/την πρώην σύζυγο είναι ένδειξη συνέχισης της σχέσης.
Ο χωρισμός σε ένα τέτοιο πλαίσιο μειώνει, δραματικά, τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων στα παιδιά, προβλημάτων που πηγάζουν από ένα επίπονο, έτσι κι αλλιώς, διαζύγιο. Η απότιση τιμής στον/στην, έως τότε, σύντροφο και, κυρίως, στη σχέση (ως τρίτο πρόσωπο) που δε ζει, πια, με την οικογένεια, βοηθά τα παιδιά να συνεχίσουν να έχουν γονείς, να συνεχίσουν να διατηρούν καλές επαφές και με τους δύο.
Τελικά: ευτυχισμένοι γονείς κάνουν ευτυχισμένα παιδιά…ευτυχισμένοι γονείς δεν είναι, απαραίτητα, οι γονείς μέσα στον γάμο…
Χρύσα Κοκκινοπούλου
Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία
Crissa.kokkinopoulou@gmail.com
Διάβασε επίσης: Μεγαλώνοντας παιδιά και γονείς με όρια
Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.
