Τζόγος: Τα σημάδια εξάρτησης και η θεραπεία

Τζόγος: Τα σημάδια εξάρτησης και η θεραπεία

Η εξάρτηση από τον τζόγο ανάγεται στο φάσμα της διαταραχής του ελέγχου, των παρορμήσεων αλλά και της εξάρτησης. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό σε αυτού του τύπου τις ψυχολογικές εξαρτήσεις και συμπεριφορές είναι ότι δεν οφείλονται ούτε προκαλούνται από την πρόσληψη κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας.

Το αίσθημα ευφορίας και ηδονής που αισθάνεται το εξαρτημένο άτομο προέρχεται από ουσίες που το ίδιο το σώμα και ο εγκέφαλος παράγουν.

Τζόγος – Μελετώντας τα γενικά χαρακτηριστικά των εξαρτημένων, εντοπίζουμε 3 πτυχές:

• την παρορμητικότητα,
• τον ψυχαναγκασμό,
• την εθιστική συμπεριφορά.

Ο εξαρτημένος – παθολογικός τζογαδόρος δεν βιώνει καμία ικανοποίηση από τα συνηθισμένα, καθημερινά πράγματα και καταστάσεις που υπάρχουν στη ζωή του, και αναζητεί τον συναισθηματικό ερεθισμό και την αντιμετώπιση της ανηδονίας μέσα από την ενασχόληση με τον τζόγο.

Προσπαθεί να ζήσει μία έντονη συγκίνηση τζογάροντας, ώστε στιγμιαία να εκφορτιστεί συναισθηματικά. Μέσα σε αυτό, λοιπόν, το ψυχολογικό πλαίσιο, οι αποφάσεις λαμβάνονται αστραπιαία, και οι συμπεριφορές προκύπτουν παρορμητικά, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και χρήση της λογικής, ενώ ο παθολογικός τζογαδόρος βρίσκεται σε μία συνεχή ένταση και ανησυχία που τον εξαντλεί ψυχολογικά.

«Παίζει» ακατάπαυστα, έχοντας στο μυαλό του πως αν δεν βγει από το παιχνίδι, κάποια στιγμή η τύχη του θα αλλάξει, θα του γυρίσει η γρουσουζιά σε καλοτυχία και θα «πιάσει την καλή», θα ρεφάρει, τελικά. Και, έτσι, ζει σε μία συνεχόμενη ψευδαίσθηση.

Διάβασε επίσης: Εθισμός στα ναρκωτικά: Τι πρέπει να γνωρίζουμε

Τζόγος: Πολλοί ειδικοί συγκρίνουν τον εθισμό με τον καρκίνο

Για να κατανοήσουμε όλες τις διαφορετικές μορφές του καρκίνου, πρέπει, πρώτα, να καταλάβουμε το κοινό τους σημείο. Όλοι οι καρκίνοι μοιράζονται μία παρόμοια διαδικασία: τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων.

Παρομοίως, πρέπει, πρώτα, να κατανοήσουμε το κοινό σημείο όλων των εθισμών και των εθιστικών διαδικασιών: την ανεξέλεγκτη και μάταιη αναζήτηση της πληρότητας, της ευτυχίας και της γαλήνης μέσα από τη σχέση με κάποιο αντικείμενο ή κατάσταση.

Άσχετα με το αντικείμενο του εθισμού, κάθε εθισμένος εμπλέκεται σε μια σχέση με ένα αντικείμενο ή κατάσταση, με στόχο να επιτευχθεί η επιθυμητή αλλαγή της διάθεσης, το επιθυμητό επίπεδο μέθης ή έκστασης.

Τα τυχερά παιχνίδια όσο συναρπάζουν τους οπαδούς τους άλλο τόσο ενοχλούν τους κριτικούς τους. Στηρίζονται στη βαθιά επιθυμία του ανθρώπου να διακινδυνεύσει, και στην ελπίδα του να κερδίσει μεγάλα χρηματικά ποσά.

Τα τυχερά παιχνίδια βασίζονται σε ανεπτυγμένα μαθηματικά και υπάγονται στους Νόμους των Πιθανοτήτων. Είναι, ουσιαστικά, η ανάληψη κινδύνου (ρίσκου), για να κερδίσεις μεγάλα, ως και τεράστιας αξίας, έπαθλα (χρήματα – αντικείμενα).

Τα τυχερά παιχνίδια είναι ιδιαιτέρως δημοφιλή στους Έλληνες, αρκεί να σκεφτεί κανείς το γεγονός ότι αποτελεί, ουσιαστικά, έθιμο η χαρτοπαιξία την Πρωτοχρονιά.

Όπως συμβαίνει και με πολλές άλλες μορφές εθισμού, ο εθισμός στον τζόγο είναι κάτι χρόνιο που κτίζεται σταδιακά

Καθώς αναπτύσσεται, ο τζογαδόρος έχει την ανάγκη να τζογάρει όλο και πιο συχνά και για μεγαλύτερες περιόδους. Χρειάζεται να παίζει όλο και μεγαλύτερα ποσά, για να νιώσει την ίδια διέγερση.

Ο παθολογικός τζόγος, όπως ο αλκοολισμός, προκαλεί πολλά σωματικά προβλήματα.

Οι παθολογικοί τζογαδόροι πάσχουν από χρόνιους πονοκεφάλους ή ημικρανίες, πόνους στο στήθος, καρδιολογικά προβλήματα, στομαχικά προβλήματα, δερματίτιδες και σοβαρή κατάθλιψη.Οι δύο στους τρεις έχουν αυτοκτονικό ιδεασμό, και το 40% των παθολογικών παικτών κάνουν κατάχρηση στο αλκοόλ.

Όταν κάποιος «τζογάρει», αισθάνεται απόλυτη αφοσίωση σε αυτό, ενθουσιάζεται και εμφανίζει διέγερση η οποία βιώνεται με σωματικά συμπτώματα, όπως είναι η ταχυκαρδία και η εφίδρωση.

Από τη μία, όταν κερδίζει αισθάνεται ανακούφιση, ικανοποίηση και ανυπομονεί να ξαναπαίξει. Εκείνη τη στιγμή αναδύονται συναισθήματα ευφορίας, καθώς ερμηνεύει τη νίκη του ως αποτέλεσμα ατομικής ικανότητας.

Από την άλλη, όταν χάνει, και το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό, αισθάνεται ενοχές και φόβο. Ανησυχεί έντονα, καθώς προσπαθεί να βρει τρόπο να εξασφαλίσει τα χρήματα που απαιτούνται για να ξαναπαίζει.

Όταν στοιχηματίζει, και εν αναμονή των αποτελεσμάτων, η πίεσή του ανεβαίνει, η καρδιά του χτυπά πιο γρήγορα, και το επιδιωκόμενο αίσθημα ανάτασης (απομάκρυνσης από την πραγματικότητα) είναι παρόν και σίγουρο. Καθώς πλησιάζει η ώρα να μάθει τα αποτελέσματα του στοιχήματος, το αίσθημα της διέγερσης γίνεται ευφορικό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν πρόκειται να κερδίσει πολλά.

Τα μεγάλα κέρδη δίνουν στον τζογαδόρο τη δυνατότητα να αγοράσει την ίδια αίσθηση την επόμενη μέρα.

Θεραπεία

Κάθε άνθρωπος έχει βασικές συναισθηματικές ανάγκες: για αγάπη, αποδοχή, αναγνώριση και αυτοεκτίμηση.

Όταν οι ανάγκες αυτές δεν ικανοποιούνται, το άτομο βιώνει αισθήματα ανεπάρκειας, απόρριψης, ανημποριάς και αδυναμίας να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της ζωής. Οι περισσότεροι αναφέρουν ότι μεγάλωσαν με όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και ότι όταν έπαιζαν και κέρδιζαν, είχαν τη δυνατότητα να «αγοράσουν» φίλους, αγάπη και αυτο- εκτίμηση. Επιπλέον, τα κέρδη τούς έκαναν να νιώθουν ισχυροί και παντοδύναμοι.

Διάβασε επίσης: Διαφορετικότητα: πώς να την αποδεχτούμε

Πολλοί αναλυτές θεωρούσαν τον τζόγο σαν ένα είδος παιχνιδιού στο οποίο επιδίδονται άνθρωποι που δεν θέλουν να μεγαλώσουν.

Το αποτέλεσμα της ανωριμότητάς τους είναι η έντονη επιθυμία για ευχαρίστηση και άμεση ικανοποίηση στην ενήλικη ζωή.
Ο πρωταρχικός θεραπευτικός στόχος για το άτομο που τζογάρει είναι να καταφέρει να διαχειριστεί την παρόρμησή του και την έντονη επιθυμία του για ικανοποίηση της εξάρτησης. Ο παθολογικός τζόγος συχνά εμφανίζει συννοσηρότητα με διαταραχές της προσωπικότητας και, κυρίως, με τη ναρκισσιστική και την οριακή διαταραχή προσωπικότητας.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αναλύονται μοτίβα ζωής και οικογενειακές πεποιθήσεις, όπως η τάση για εύκολο χρήμα. Μέσα στη θεραπευτική σχέση δημιουργείται ένα προστατευτικό περιβάλλον το οποίο αποτρέπει το άτομο να συμμετάσχει σε τυχερά παιχνίδια, και μαθαίνει πώς να διαχειριστεί τις καταστάσεις που εμπλέκονται με τον τζόγο.

Η συμμετοχή των συγγενών ή σημαντικών άλλων στη διαδικασία απεξάρτησης από τον τζόγο είναι πολύ σημαντική, γιατί ενισχύει τη θετική έκβαση της θεραπείας και συμβάλλει στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας της οικογένειας και των στενών διαπροσωπικών σχέσεων.

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος συνειδητοποιούν πολύ πιο νωρίς από τον ίδιο τον εξαρτημένο ότι υπάρχει πρόβλημα, και μπορεί να αναζητήσουν βοήθεια πρώτοι.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι η αντιμετώπιση της εξάρτησης από τον τζόγο είναι και πολυεπίπεδη και μακροχρόνια.

Διάβασε επίσης: Εξαρτημένος έφηβος : το «μαύρο πρόβατο…»

Πρώτη δημοσίευση στο apexartisithes.gr

Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.