Μπορώ να αγαπώ και να μισώ ταυτόχρονα;
Είναι ο πόνος και ο θυμός από μόνα τους τοξικές δυνάμεις ή βίαιες πράξεις, που αναιρούν την αγάπη που νιώθουμε για αυτούς που είναι κοντά μας; Μήπως αυτή η δυσάρεστη αίσθηση της αντίφασης μας κάνει να κρατάμε αυτά τα «αρνητικά» συναισθήματα μέσα μας;
Μπορώ, λοιπόν, να σε αγαπώ και να σε μισώ ταυτόχρονα;
Αυτό το σενάριο φαίνεται γενικά αποδεκτό μόνο όταν βρίσκεται στη δίνη του πάθους και λιγότερο αποδεκτό όταν απευθύνεται, ας πούμε, σε έναν γονιό. Εδώ μπορεί συχνά να φαίνεται ότι ο έντονος θυμός, ακόμα και ο δικαιολογημένος, είναι ένα βήμα που μας πάει μακριά από τον άλλο, που προκαλεί ενοχή και θλίψη, που φαίνεται ότι είναι καλύτερο να «μην πάμε εκεί».
Μπορούμε να επιλέξουμε να μην πάμε εκεί, αλλά κάτι από το συναίσθημα παραμένει, είτε σε επίπεδο κακής διάθεσης είτε δεν είμαστε εντελώς παρόντες, λίγο αποσπασμένοι, ευερέθιστοι, λυπημένοι, ανήσυχοι. Μπορεί, απλώς, να μην αισθανόμαστε καλά ή σαν να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους με τον τρόπο που θα θέλαμε. Αυτό είναι συχνά ένα σίγουρο σημάδι ότι οι γραμμές επικοινωνίας δεν είναι πραγματικά ανοιχτές μέσα μας.
Η επικοινωνία μπορεί να μπλοκαριστεί, τόσο από τον φόβο να «πάμε εκεί» που μόλις ανέφερα όσο και από το ότι εμποδίζει το μυαλό μας, παρέχοντας «βοηθητικά» λανθασμένη ανάλυση που απλώς δεν ταιριάζει στον συναισθηματικό κόσμο, ανάλυση όπως:
«Αν νιώθεις πραγματικά βαθιά πληγωμένος από τη μητέρα σου και θυμωμένος μαζί της, αυτό σημαίνει ότι δεν την αγαπάς». Ή…
«Καταλαβαίνετε ακριβώς γιατί έκανε όπως έκανε και δε νομίζετε ότι ήταν δικό της λάθος παρά δικό σας. Άρα…πρέπει να είσαι κακός άνθρωπος για να νιώθεις όπως νιώθεις».
Διάβασε επίσης: Όταν έχεις μία δυνατή μαμά, μεγαλώνοντας γίνεσαι μια δυνατή γυναίκα
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος όσον αφορά στα συναισθήματα.
Στην πραγματικότητα απλώς περνούν, δίνοντάς σας πολύτιμα δεδομένα για το τι συμβαίνει στη ζωή σας καθώς περνούν. Το τι κάνουμε με τα συναισθήματά μας είναι άλλο θέμα.
Για να επιστρέψουμε στο παράδειγμά μας, είναι απολύτως δυνατό να καταλάβετε, σε επίπεδο ενηλίκων, γιατί η μητέρα σας έκανε αυτό που έκανε και να αισθανθείτε γνήσια συμπόνια για αυτήν. Αλλά αυτό από μόνο του δε θα αφαιρέσει τον πόνο και τον θυμό που νιώθετε, εκτός και αν – και είναι μεγάλο εκτός κι αν – επεκτείνετε αυτήν την κατανόηση και τη συμπόνια στον εαυτό σας.
Ο πόνος και ο θυμός δεν είναι από μόνα τους τοξικές δυνάμεις ή βίαιες πράξεις. Ο πόνος και ο θυμός συχνά συνυπάρχουν με την αγάπη!
Διάβασε επίσης: Οι 5 βασικές μας συναισθηματικές ανάγκες και πώς να τις «ξανασυναντήσουμε»
Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.
