Μπορείς, άραγε, να κατανοήσεις την πραγματική σου αξία;
Όλοι χρειαζόμαστε την αναγνώριση, τον σεβασμό και την εκτίμηση των άλλων, για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε την αυτοπεποίθησή μας. Η αυτοπεποίθηση είναι το μυστικό, για να προχωρήσουμε μπροστά στη ζωή μας. Όσο πιο σίγουρος νιώθεις για τον εαυτό σου τόσο καλύτερα θα τα πας στις σχέσεις σου, στη δουλειά σου αλλά ακόμα και στην υγεία σου!
Μία ιστορία του Χόρχε Μπουκάι, «Η αληθινή αξία του δαχτυλιδιού», θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις την πραγματική σου αξία.
Διάβασε επίσης: Η αξία της αυτοφροντίδας
Η αληθινή αξία του δαχτυλιδιού
«Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;”
Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:
«Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά ίσως…» και ύστερα από μία παύση συνέχισε: «Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω.»
«Ε, μετά χαράς, δάσκαλε», είπε διστακτικά ο νεαρός, νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μία φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.
«Ωραία», συνέχισε ο δάσκαλος.
Έβγαλε ένα δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας:
«Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανένα τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς.»
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι και έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό.
Όταν το παιδί έλεγε ένα χρυσό φλουρί άλλοι γελούσαν, άλλοι του γυρνούσαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπει στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι.
Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα κι ένα μπακιρένιο τάσι, όμως,ο νεαρός είχε οδηγίες για να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά.
Ο Χόρχε Μπουκάι σε βοηθάει να κατανοήσεις την πραγματική σου αξία
Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συναντούσε στον δρόμο του, στην αγορά – και σίγουρα θα ήταν πάνω από 100 άτομα-, παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.
Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλιτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.
Μπήκε μέσα στην κάμαρη.
«Δάσκαλε», είπε, «λυπάμαι». «Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.»
«Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε.», απάντησε χαμογελαστός ο δάσκαλος. «Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησέ τον πόσα μπορεί να πιάσει. Όμως, μην του το πουλήσεις όσα και να σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.»
Ο νεαρός καβάλησε κι έφυγε πάλι.
Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με τον φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί:
«Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από 58 χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.»
«58 χρυσά;» φώναξε το παιδί.
«Ναι», απάντησε ο κοσμηματοπώλης. «Βέβαια με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα 70 χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον…»
Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.
«Κάθισε», του είπε ο δάσκαλος, αφού τον άκουσε. «Είσαι και εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο πρέπει να σε εκτιμήσει ένας αληθινά ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ και εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου άξια;»
Και με αυτά τα λόγια έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό δάχτυλο του αριστερού του χεριού.
Ένα εξαιρετικό απόσπασμα από το «Να σου πω μία ιστορία» του Χόρχε Μπουκάι.
Διάβασε επίσης: 10 χρυσές συμβουλές για αυτοπεποίθηση στα ύψη!
Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.
