Σκέψεις…Έρχονται, φεύγουν και ξανάρχονται.
Τις «κουβαλάμε» μαζί μας. Άλλοτε μας συντροφεύουν, άλλοτε όχι! Δεν είναι πάντα καλή παρέα…Κάποιες φορές θέλεις, απλώς, να τις ξεριζώσεις…να τις πετάξεις μακριά…αλλά πάλι έρχονται…δεν σε αφήνουν εύκολα!
Υπάρχουν, όμως, στιγμές που σε κάνουν να χαμογελάς ή ακόμη και να γελάς! Να γελάς δυνατά, ξεσηκωτικά! Τότε τις θες κοντά σου…παλεύεις να τις κρατήσεις λίγο ακόμη!
Αυτές είναι οι σκέψεις!
Το θέμα είναι τι θέλετε εσείς να κάνετε; Να τις κρατήσετε κοντά σας ή όχι;
To απόσπασμα από το “The Work of Byron Katie” θα σας βοηθήσει, τουλάχιστον, να τις κατανοήσετε.
Συναντώντας τις σκέψεις σου με κατανόηση
«Μια σκέψη είναι ακίνδυνη, εκτός αν την πιστέψουμε. Δεν είναι οι σκέψεις μας, αλλά η προσκόλληση στις σκέψεις μας που προκαλεί τον πόνο.
Προσκόλληση σε μια σκέψη σημαίνει να πιστεύεις ότι είναι αληθινή, χωρίς να έχεις κάνει διερεύνηση. Η πεποίθηση είναι μια σκέψη στην οποία έχουμε προσκολληθεί, συχνά για πολλά χρόνια.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι αυτό που τους λένε οι σκέψεις τους. Μια μέρα παρατήρησα ότι δεν ανέπνεα ‒ αναπνεόμουν. Έπειτα παρατήρησα, επίσης, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι δεν σκεφτόμουν ‒ ότι οι σκέψεις στην πραγματικότητα, απλώς, περνούσαν από μέσα μου και ότι δεν ήταν προσωπικές.
Μήπως ξυπνάς το πρωί και λες στον εαυτό σου «Σκέφτομαι να μη σκεφτώ σήμερα»;
Είναι πολύ αργά: Σκέφτεσαι ήδη! Οι σκέψεις, απλώς, εμφανίζονται. Έρχονται από το πουθενά κι επιστρέφουν στο πουθενά, σαν σύννεφα που κινούνται στον άδειο ουρανό.
Έρχονται για να φύγουν, όχι για να μείνουν. Είναι τελείως ακίνδυνες, μέχρι να προσκολληθούμε σʼ αυτές, σαν να ήταν αληθινές. Κανένας δεν έχει καταφέρει ποτέ να ελέγξει τη σκέψη του, παρόλο που πολλοί μπορεί να ισχυριστούν ότι το έχουν κάνει.
Δεν παραιτούμαι από τις σκέψεις μου ‒ τις συναντώ με κατανόηση. Έπειτα, παραιτούνται εκείνες από εμένα. Οι σκέψεις είναι σαν το αεράκι, σαν τα φύλλα στα δέντρα, σαν τις σταγόνες της βροχής.
Εμφανίζονται έτσι απλά ‒ και μέσω της διερεύνησης μπορούμε να γίνουμε μαζί τους φίλοι. Θα λογομαχούσες με μια σταγόνα βροχής; Οι σταγόνες της βροχής δεν είναι προσωπικές, το ίδιο και οι σκέψεις.
Όταν μια επώδυνη ιδέα αντιμετωπιστεί με κατανόηση, την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί, μπορεί να τη βρεις ενδιαφέρουσα.
Αυτό που, συνήθως, ήταν εφιάλτης τώρα είναι, απλώς, ενδιαφέρον. Την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί, μπορεί να τη βρεις αστεία. Και την επόμενη φορά, μπορεί να μην την προσέξεις καν. Αυτή είναι η δύναμη του νʼ αγαπάς αυτό που υπάρχει.»
Διάβασε επίσης:Το «θέλω» σου το ακούς;
Φωτογραφία από unsplash
Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.
