Έχετε θελήσει ποτέ κάτι τόσο πολύ που να νιώθετε ότι η ζωή και το σύμπαν σάς το χρωστάνε; Ότι όλες οι δυνάμεις θα συνωμοτήσουν για το πολυπόθητο «θέλω» σας;

Αν σας έχει συμβεί και είστε απ’ τις τυχερές, αν το σύμπαν «έκανε τα μαγικά του» και ο Coelho επαληθεύτηκε, τότε χαίρομαι για ‘σας!

Το άρθρο αυτό, ωστόσο, απευθύνεται σε εκείνη τη Miss or Madam που, όταν επικαλέστηκε το σύμπαν, ας πούμε ότι αυτό είχε σημαντικότερα θέματα να τακτοποιήσει…

Διάβασε επίσης: Βίντεο: Οι σχέσεις ενός ζευγαριού μέσα σε 6 λεπτά

Το σύμπαν ήταν απασχολημένο…

Η ιστορία που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω το παραπάνω ήταν, στην περίπτωσή μου, ένας έρωτας. Απ’ αυτούς τους δύσκολους, τους μονόπλευρους, τους ανεκπλήρωτους που σε τυφλώνουν ακόμα περισσότερο και δεν μπορείς να δεις καθαρά.

Βέβαια, όταν ερωτεύεσαι, έτσι κι αλλιώς, δεν βλέπεις καθαρά, αλλά αυτό πολλαπλασιάζεται, όταν πρόκειται για έναν ανέφικτο έρωτα.

Για καιρό, λοιπόν, ζούσα έναν τέτοιο έρωτα και τον ζούσα μόνη μου…Ωραιοποιούσα καταστάσεις, δεν έβλεπα κανένα ψεγάδι πάνω του, δικαιολογούσα οποιαδήποτε «περίεργη» συμπεριφορά του και περίμενα κι εγώ το σύμπαν να συνωμοτήσει για ‘μένα!

Με ξεγέλασε μερικές φορές και νόμιζα ότι το είχα με το μέρος μου. Έτσι συνέχιζα να πιστεύω ακόμα πιο έντονα και να μη χάνω την ελπίδα μου ότι στο τέλος θα είναι όλα καλά κι αν δεν είναι, δεν είναι το τέλος (κλεμμένο quote).

Φυσικά, αν έβλεπα αυτήν την ιστορία απ’ έξω, αν συνέβαινε σε μια φίλη, θα έβλεπα, ολοκάθαρα, ότι μόνο happy end δεν θα μπορούσε να έχει ̇ όμως, είπαμε, δεν έβλεπα και τόσο καθαρά!

Κάποια στιγμή, έχοντας κουραστεί να περιμένω το σύμπαν να βοηθήσει, αποφάσισα να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και να δώσω τέλος στο σενάριο που είχα φτιάξει στο μυαλό μου. Πώς;

Του είπα τι ένιωθα γι’ αυτόν…

Φυσικά, καταλαβαίνετε ότι αν έπαιρνα την απάντηση που ήθελα, θα ανήκα στην πρώτη κατηγορία και το άρθρο αυτό δεν θα υπήρχε! Ναι…σωστά, δεν ένιωθε ό,τι κι εγώ!

Μετά το πρώτο σοκ (που δεν ήταν και τόσο σοκ, περίμενα να ακούσω αυτά που άκουσα, απλά δεν ήθελα να πιστέψω ότι θα τα άκουγα) κι αφού έζησα, μεγαλοπρεπώς, το δράμα μου, με την κατάλληλη, για τέτοιες περιστάσεις, μουσική, με καπνό και ατελείωτο κλάμα, ήρθε η συνειδητοποίηση ότι κάποια πράγματα, απλά, δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, ούτε εμείς ούτε καν το σύμπαν!

Τα αισθήματά του δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, επειδή το ήθελα εγώ, και καμία συμπαντική ενέργεια δε θα μπορούσε να σπαταληθεί, για να το αλλάξει αυτό!

Αυτό ήταν και το μεγαλύτερό μου λάθος στην ιστορία αυτή.

Νόμιζα ότι θα κατάφερνα να τον κάνω να νιώσει όπως ήθελα, ότι με τις «σωστές» λέξεις και κινήσεις θα το πετύχαινα. Κι έριχνα το «φταίξιμο» σ’ εμένα, ότι κάτι δεν κάνω σωστά, ότι έπρεπε να προσπαθήσω κι άλλο. Και προσπαθούσα, αλλά το μόνο που κατάφερνα ήταν να περιπλέξω, περισσότερο, την κατάσταση.

Έστω και αργά, κατάλαβα ότι δεν είναι όλα στο χέρι μας. Ήμουν υπεύθυνη μόνο για το τι ένιωθα εγώ, δεν είχα καμία δύναμη πάνω στα δικά του αισθήματα. Και δεν «φταίγαμε» ούτε εγώ ούτε εκείνος που δεν νιώθαμε το ίδιο. Έπρεπε, απλώς, να το δεχτώ και να αφήσω τον κύκλο να κλείσει.

Αν το είχα αποδεχτεί αυτό νωρίτερα, θα είχα γλυτώσει από πολύ πόνο. Γι’ αυτό, άλλωστε, αποφάσισα να το μοιραστώ και μαζί σας, για να βοηθήσω κάποια από ΄σας που μπορεί να βρίσκεται σε παρόμοια θέση να το καταλάβει λίγο πιο εύκολα και γρήγορα από ΄μένα!

 Θα μπορούσα κι εγώ να το καταλάβω νωρίτερα, αν άκουγα εκείνη τη φίλη μου που προσπαθούσε, για πολύ καιρό, να μου εξηγήσει τα παραπάνω, αλλά, μάλλον, δεν ήμουν ακόμη έτοιμη!

Όλα, όμως, για κάποιο λόγο γίνονται!

Γράφει μία αναγνώστρια του Miss Or Madam.

Διάβασε επίσης: Γνωρίζετε γιατί ερωτευόμαστε;

Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.