Ποια είναι η Λένα Βάκα; Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς…
Γεννήθηκα στα Τρίκαλα το 1962. Από το 1974 είμαι μόνιμη κάτοικος Αθηνών.
Στα δεκαέξι μου άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα ζωγραφικής στην ABC. Λίγο αργότερα έκανα προετοιμασία για την Καλών Τεχνών, αλλά στην πορεία επέλεξα τη ΦΙΛΙΑΛ, σχολή μοντελίστ και σχεδίου μόδας. Μετά την αποφοίτησή μου, εργάστηκα εκεί για τρία χρόνια, διδάσκοντας σχέδιο.
Στην πάροδο του χρόνου, πέρα απ’ τη ζωγραφική σε καμβά, ασχολήθηκα με τοιχογραφίες παιδικών δωματίων, σχολικά σκηνικά κ.ά..
Ομαδικές εκθέσεις:
Ζάππειο Μέγαρο,
Χίλτον, «Money show»,
Καμίνι, Πολιτιστικός Χώρος Γαλατσίου,
Πνευματικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», Κορυδαλλός,
Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά,
Πολιτιστικό Κέντρο «Φλοίσβος», Παλαιό Φάληρο,
Τρακασόλ, Λεμεσός, Κύπρος,
Πολιτιστικό Κέντρο Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων,
Time of Art Gallery, Κηφισιά,
Contemporary Space Athens, Αθήνα,
Αγκάθι – Καρτάλος, αίθουσα τέχνης, Αθήνα,
Μουσείο Τσιτσάνη, Τρίκαλα,
Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Κολωνάκι,
Πολιτιστικό Κέντρο Νάουσας, Πάρος,
καθώς και σε πολλούς χώρους τέχνης.
Έχω συμμετάσχει σε αρκετά εναλλακτικά projects και φιλανθρωπικά δρώμενα.
Ατομικές εκθέσεις:
Σταθμός μετρό Ακρόπολης, υπό την αιγίδα του ΣΤΑΣΥ, 2017,
Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, 2018.
Έργα μου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Σουηδία.
Πώς ανακαλύψατε το ταλέντο σας στη ζωγραφική;
Ήταν στην ΣΤ’ Δημοτικού, όταν αποφάσισα να «εικονογραφήσω» κάποια δισέλιδα τετραδίου, κάνοντας, έτσι, φωτορομάντζα (ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή), έχοντας τη φιλοδοξία να τα πουλήσω στους συμμαθητές…Ναυάγησε, όπως καταλαβαίνετε, η πώληση, αλλά άρχισε να ξεμυτά σαν μπουμπουκάκι η αγάπη για τη ζωγραφική. Ο πατέρας μου, στα δεκαέξι μου, μου έκανε δώρο την εγγραφή στην ABC, δι’ αλληλογραφίας…Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι…
Τι είναι τέχνη για εσάς;
Τέχνη είναι ζωή…Πώς μπορείς να ορίσεις την ίδια τη ζωή; Τέχνη είναι η μυρωδιά της άνοιξης, η παγωνιά του χειμώνα, ο πόνος του χαμού, η χαρά της γέννησης, η χαρμολύπη του έρωτα. Τέχνη είναι όλες οι αισθήσεις μαζί, κι η καθεμία χωριστά!
Καλλιτέχνης γεννιέσαι ή γίνεσαι; Ποια είναι η άποψη σας;
Γεννιέσαι με μια δεξιότητα, ένα ταλέντο. Αν το αναπτύξεις και το καλλιεργήσεις, τότε γίνεσαι, εν προκειμένω, ζωγράφος. Καλλιτέχνης, όμως, είναι αυτός που ζωγραφίζει έξω απ’ τα περιθώρια. Είναι αυτός που διεξάγει, συνεχώς κι ασταμάτητα, συνομιλία με τον εαυτό του…Κι αυτή τη συνομιλία είναι που καταγράφει με το πινέλο του. Κι όλο αυτό γίνεται με το πέρασμα της ζωής και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι κι ερμηνεύεις το γύρω σου…Εν κατακλείδι, ταλαντούχος γεννιέσαι, καλλιτέχνης γίνεσαι.
Από πού εμπνέεστε τα θέματά σας; Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Εμπνέω σημαίνει φυσώ προς τα μέσα. Οπότε κάθε ερέθισμα φυσά μέσα μου την ανάγκη για δημιουργία – έκφραση. Από ένα γεγονός μεγάλο που θα διαβάσω στις ειδήσεις, μέχρι έναν ήχο ή μια μυρωδιά…
Για να σου δώσω να καταλάβεις, μπορεί να βλέπω έναν πανέμορφο κήπο, που πολλοί ζωγράφοι θα έβρισκαν δεκάδες ομορφιές να αποτυπώσουν στον καμβά, εγώ μπορεί να εστιάσω σ’ ένα μαραμένο φύλλο…κι αμέσως γεννιούνται ιστορίες, παραμύθια μες στο μυαλό μου.Υπάρχουν, όμως, κι αυτά τα ερεθίσματα που δεν είναι εξωτερικά…Είναι κι αυτή η έμπνευση που οδηγεί το χέρι, χωρίς να μπορείς να καταλάβεις το γιατί…οι επιρροές…
Συμπτωματικά, ο τίτλος της έκθεσης που ετοιμάζω για τον Μάιο 2019, είναι «Επιρροές»…Έχω δεχτεί επιρροές από μεγάλους ζωγράφους, όχι τόσο στο θέμα της τεχνοτροπίας όσο στο τι μου προκαλούν τα έργα τους ως θεατή. Π.χ. αγαπώ τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, γιατί πολλές φορές, όταν ζωγραφίζω, έχω τη μυρωδιά απ’ την εγκυκλοπαίδεια όπου, σαν παιδί, πρωτοείδα έργα του…Αγαπώ τον Καραβάτζο, γιατί έχω δακρύσει με το τόσο «φωτεινό» σκοτάδι των έργων του…Αγαπώ τον Ρενέ Μαγκρίτ, γιατί μου «ξεκλειδώνει» το μυαλό.
Τι μήνυμα περνάτε μέσα από τη δουλειά σας;
Εκφράζω την ανάγκη για ισορροπία, ζωγραφίζοντας το είναι και το φαίνεσθαι, ακροβατώντας ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα, βουτώντας στα χρώματα των αντιθέσεων, αποτυπώνοντας τα πρέπει και τα θέλω…Αυτό θέλω να επικοινωνήσω, τα θέλω σου να είναι έστω κι ένα παραπάνω απ’ τα πρέπει σου.
Υπάρχει κάποιο θέμα που θα θέλατε να ζωγραφίσετε, αλλά δεν το κάνατε ακόμη;
Έχω κάνει αρκετές προσωπογραφίες. Αυτό, όμως, που δεν έχω καταφέρει, κι ελπίζω κάποτε να το κάνω, είναι να ζωγραφίσω εμένα, όπως ακριβώς είμαι, κι όχι όπως φαίνομαι…Για να γίνει αυτό, πέρα απ’ το πινέλο και τα χρώματα, χρειάζεται ενδοσκόπιο υψηλής ανάλυσης.
Πού μπορεί κάποιος να θαυμάσει τα έργα σας;
Ο χώρος που δημιουργώ, το εργαστήρι μου, κάθε άλλο παρά χώρος για κοινωνική επίσκεψη είναι…Κι έτσι τα έργα μου, κατά καιρούς, τα εκθέτω σε ομαδικές ή ατομικές εκθέσεις. Παρεμπιπτόντως, αυτόν τον καιρό, κάποια έργα μου βρίσκονται στη Νευροχειρουργική κλινική του νοσοκομείου Γεννηματά.
13 Μαΐου εγκαινιάζετε την ατομική σας έκθεση. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτήν.
Είναι μία έκθεση που έχει διπλή σημασία για ‘μένα. Από εικαστικής άποψης, θα εκθέσω έργα του 2019, 2018 και κάποια του 2017…με σκοπό να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να επικοινωνήσω τις απόψεις μου. Εκτός αυτού, είμαι συγκινημένη, γιατί θα εκθέσω στον δήμο Περιστερίου, εκεί που μεγάλωσα και μεγαλώνω ακόμη…ελπίζοντας να βρω συνοδοιπόρους.
Έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον που θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του Miss Or Madam;
Δεν κάνω σχέδια…Κάνω όνειρα…Κι αυτά δε χρειάζεται να τα εκπληρώσεις…Η μαγεία είναι αυτό και μόνο το ταξίδι στ’ όνειρο.
Πείτε μας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα.
Σ’ ένα παιδί που ξεκινά να ζωγραφίζει, θα πω αυτό, που κατ’ επέκταση, θα έλεγα στο κάθε παιδί:
«Αν σου ζητήσουν να ζωγραφίσεις έναν τοίχο, εσύ ζωγράφισε αυτό που ‘βλέπεις’ πίσω απ’ αυτόν…Κι αν σου πουν ότι λάθος θέμα ζωγράφισες, απάντα τους ότι αυτοί βλέπουν λάθος τον τοίχο.».
Ο καθένας βλέπει τον τοίχο, με τα δικά του μάτια!
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Ακολουθήστε το Miss or Madam στο Facebook και στο Instagram.
